امروز در حال شام خوردن بودم که متوجه شدم سپهر خودشو به مبل گرفته و قدم بر می داره خیلی خوشحال شدم و خدا رو شکر کردم که خداوند قدرت راه رفتن رو هم به دلبندم داده بعد سریعا زنگ زدن بابایی هم خبر دادم.
پسملم از خدا می خوام همینجور که تونستی بدون کمک کسی قدم برداری و استقلالتو نشون بدی همیشه تو راه زندگی برای کارای خوب پیشقدم باشی و همیشه گامات محکم و استوار باشه .
ممنون دایی جون
شما که با خاله هما نمیای ببینی من چه چیزای جدیدی یاد گرفتم
پسم چوک دیریان چند وقت دگه باید بریت ماهیگیر بشت هه هه هه هه



دگه دگه